To Ισλαμικό Κράτος ανατίναξε το Ολυμπιακό Στάδιο στο Ραμάντι



Το Ολυμπιακό στάδιο που βρίσκεται στην πόλη Ραμάντι του Ιράκ φέρεται να ανατίναξε το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιώντας πάνω από 3,5 τόνους εκρηκτικών.

Σύμφωνα με πηγές των υπηρεσιών ασφαλείας, οι τζιχαντιστές προετοιμάζονται για μέρες γι’ αυτή την ανατίναξη, η οποία πυροδοτήθηκε με τηλεχειρισμό.


Οι τζιχαντιστές που έχουν καταλάβει το Ραμάντι έχουν τοποθετήσει εξάλλου περιμετρικά της πόλης εκρηκτικά, ώστε να ενεργοποιηθούν αν προσπαθήσουν να μπουν σε αυτή οι ιρακινές δυνάμεις, οι οποιες προσπαθούν να καταλάβουν την πόλη.

Το γήπεδο είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται μετά το τέλος του πολέμου και αποτελούσε ένα σύμβολο για το μέλλον του Ιράκ, ώσπου ξεκίνησε την επέλασή του το Ισλαμικό Κράτος.

Το γεγονός ότι το Ισλαμικό κράτος ειναι ενάντια στον αθλητισμό και απαγορεύει την  άθληση είναι γεγονός. Υπάρχουν περιπτώσεις  στις δυτικές κοινωνίες που οι τοπικές αρχές  κλείνουν τα γήπεδα στους δημότες  διώχνοντας τους και απομακρύνοντας τους από τον αθλητισμό. Το αποτέλεσμα των δύο πράξεων είναι το ίδιο.


Free to run

Η άγνωστη ιστορία του τρεξίματος από τη δεκαετία του ’60 και μετά, ξετυλίγεται ως πολιτική δήλωση, ως πεδίο ανατροπής των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων, αλλά και μία ολοένα και πιο λαοφιλή έκφραση άσκησης που προοδευτικά έμελλε να λάβει κινηματικό χαρακτήρα. Το ντοκιμαντέρ του Πιέρ Μοράθ μας επανασυστήνει με το πάθος εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο και τις διαστάσεις του οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ το πλαίσιο της άθλησης.

Στην εγγενή ροπή του ανθρώπου στο τρέξιμο, είτε ως αρχέγονη ανάγκη επιβίωσης είτε ως έκφραση ελευθερίας, οι τελευταίες δεκαετίες ήρθαν να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο η αθλητική πλευρά τούτης της δημοφιλέστατης σήμερα δραστηριότητας θα εξελισσόταν σε μέσο διεκδίκησης ελευθεριών, σπάσιμο κοινωνικών ταμπού και ταυτόχρονα μία μορφή επανακατάληψης του αστικού τοπίου. Κι αν οι παραπάνω κατακτήσεις σας ακούγονται παράδοξες ή ξένες με το τρέξιμο, δεδομένης της απλότητάς του ως δραστηριότητα αλλά και της εξοικείωσής μας με την εικόνα ενός ανθρώπου που τρέχει (χωρίς κάτι να τον κυνηγά), το ντοκιμαντέρ του Πιέρ Μοράθ έρχεται να σας ανατρέψει όσα νομίζατε πως ξέρατε γι αυτό.
Προσανατολισμένο αρχικά στο κάθε άλλο παρά διαδεδομένο χόμπι του τρεξίματος κατά τα χρόνια εκείνα, πριν επικεντρωθεί στις άγνωστες πτυχές της σύγχρονης ιστορίας των μαραθώνιων αγώνων, το «Free to Run» επιχειρεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αναδρομή στην άγνωστη ιστορία του κινήματος του τρεξίματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε από τη δεκαετία του ’60.
Σημαντικές ιστορίες ανθρώπων που ενεπλάκησαν καθοριστικά με το άθλημα ξετυλίγονται εδώ, μέσα από πλούσιο αρχειακό υλικό και συνεντεύξεις. Όπως η Μπόμπι Γκιπ, η πρώτη γυναίκα που έτρεξε ποτέ σε μαραθώνιο. Ή η Κάθριν Σουίτζερ, που σηματοδότησε την πρώτη επίσημη γυναικεία συμμετοχή σε μαραθώνιο το ’67 πριν εξελιχθεί σε «πρέσβειρα» της ισότιμης συμμετοχής των γυναικών στο αγώνισμα. Μέχρι φυσικά τον Ελβετό Νοέλ Ταμινί, ιδρυτή του Spiridon, του πρώτου περιοδικού στον κόσμο για το τρέξιμο που πήρε το όνομά του από τον Σπύρο Λούη, και βέβαια τον Στιβ Πριφοντέν, τον ρέκορντμαν Αμερικανό δρομέα που πριν τον πρόωρο χαμό του στην ηλικία των 24 πρόλαβε να γίνει σταρ και να πρωτοστατήσει στη διεκδίκηση επαγγελματικών προδιαγραφών για τους δρομείς.
Στο «Free to Run», το τρέξιμο παρουσιάζεται μακριά από το αρχέγονο παρελθόν του, στη σύγχρονη μορφή του και ιδίως στις διάφορες διαστάσεις που εξέλαβε στο συλλογικό ασυνείδητο. Έτσι, το βλέπουμε να διαμορφώνεται σε πεδίο ανατροπής των ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων και αμφισβήτησης της υπερσυντηρητικής ηγεσίας του αθλήματος, ως πολιτική δήλωση, σε μία ολοένα και πιο λαοφιλή έκφραση άσκησης που προοδευτικά λάμβανε έναν κάποιου τύπου κινηματικό χαρακτήρα, και ταυτόχρονα ως μία καπιταλιστικού τύπου διαδικασία γιγάντωσης (και ως εκ τούτου εκφυλισμού), μέσα στο πλαίσιο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού. Μέσω του συγκεκριμένου αθλήματος, άλλωστε, ξεπετάχτηκε από το Όρεγκον ο μετέπειτα κολοσσός αθλητικών ειδών Nike, και με αφορμή τους μαραθώνιους στις διάφορες μεγαλουπόλεις (βλ. πρώτη και καλύτερη τη Νέα Υόρκη) στήθηκε ένας μηχανισμός εκατομμυρίων δολαρίων.
Εκεί όμως έγκειται και η ευστοχία του «Free to Run», καθώς καταφέρνει να προσελκύσει (έως και να συγκινήσει) ακόμα και τους αμύητους με το τρέξιμο θεατές μέσα από συναισθηματικά παλλόμενες αφηγήσεις, αλλά και να υπογραμμίσει διακριτικά τον κίνδυνο κάθε κινήματος ή επανάστασης (εντός ή εκτός εισαγωγικών) να σχηματοποιηθεί εν τέλει στο απλώς μετασχηματισμένο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό καλούπι που αρχικά σκόπευε να σπάσει.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2016
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ελβετία, Γαλλία, Βέλγιο 
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πιέρ Μοράθ 
    ΣΕΝΑΡΙΟ: 
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: 
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Τομά Κείγ 
    ΜΟΥΣΙΚΗ: 
    ΜΟΝΤΑΖ: 
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 99' 
    ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ: Κατάλληλο 
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Danaos Films

Apple Watch saved Centerville teen’s life

Three days before Paul Houle Jr. went back to Tabor Academy to start his pre-season training for football his senior year, he bought an Apple Watch. It might be the best money he ever spent.
Luckily, the 17-year-old Houle had already tested the heart rate monitor at home and knew his normal heart rate was between 60 and 70 beats per minute. During two football practices in one day on Tuesday, Sept. 8, his heart rate climbed to 145.
That would be expected after such rigorous exercise. According to the American Heart Association your maximum heart rate during strenuous exercise is about 220 minus your age. But three hours later, Houle’s resting heart rate was still at 145.
“It was the first day of pre-season,” he says. “The first practice was from 10 until 12 and the second practice was from 3 to 5. During my second practice, I started to have problems breathing and I had pain in my back, which turned out later to be my kidneys failing.”
Houle finished practice and went back to his dorm to take a nap. At 7:30 that evening, he went to a meeting for all the pre-season athletes, where he mentioned his elevated heart rate to Tabor head trainer Brian Torres.
“I didn’t think it was anything serious,” Houle says. “When I saw the trainer I just mentioned it to him, not expecting him to do much about it.”
Torres thought Houle’s Apple Watch must be wrong, so he took the teen’s heart rate manually. It was still 145 beats per minute.
Torres rushed Houle to the school’s health center, where nurse Elizabeth West confirmed that both his blood pressure and heart rate were too high. She called Houle’s father, Paul Houle, MD, a neurosurgeon at Cape Cod Healthcare.
They decided Houle needed to go to the emergency room. West drove him to Cape Cod Hospital herself, keeping a heart monitor on him to make sure he was OK.
“When I got there, they first tested me for a blood clot which they thought was in my leg and had traveled to my lung, but then they diagnosed me with rhabdomyolysis,” he says.
“The combination of how hot it was last week, the two football practices in one day and dehydration caused my muscles to start to break down and release a protein into my blood stream which shut down my heart, my liver and my kidneys.”
Rhabdomyolysis is a syndrome caused by muscle injury, says Craig Cornwall, MD, the Cape Cod Hospital emergency room physician who treated Houle. “It happens for different reasons. It’s relatively frequent but for most of us it’s relatively mild.
“Paul’s case was a little unusual, but you do see it in athletes like the weekend warriors who do something extremely strenuous and their muscles aren’t used to it.”

Αθλούμενος και γνωστός στους δρομείς ο νεκρος από τη πυρκαγια στην Αθήνα

Αθλούμενος και γνωστός στους δρομείς, ο νεκρός από τη πυρκαγια.


Αθλούμενος και γνωστός στους δρομείς, ο νεκρός την ώρα της προπόνησης από τη πυρκαγιά 
Οι καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν την Ελλάδα κυρίως τη περασμένη Παρασκευή, είχαν δυστυχώς και δύο θύματα: έναν νεκρό από ανακοπή καρδιάς...
Ο γΙΑΝΝΗΣ Κ. Ειχε βγει για προπονηση στο δάσοσ και καικε στις φλογες. Εχασε τη ζωη του τοσο αδικα

Τα μικρά μυστικά της επιτυχίας , για τον μαραθώνιο τα 5 & 10 κμ.

Διατροφικά
• Όπως σταδιακά μειώσατε των αριθμό των χιλιομέτρων, πρέπει σταδιακά να μειώσετε και την ποσότητα τροφής .Μείωση τον χιλιόμετρων με την ίδια ποσότητα τροφής , ισοδυναμεί με αύξηση των κιλών!
• Προπονηθείτε στο φαγητό και στα υγρά.., δώστε ερεθίσματα...λαμβάνοντας τροφή και υγρά πριν και ενδιάμεσα των προπονήσεων, ο οργανισμός σας θα συνηθίσει στα ερεθίσματα και θ' ανταποκριθεί καλύτερα και στον αγώνα.
• Τραφείτε με σωστά τρόφιμα όλη την τελευταία εβδομάδα. Φροντίστε για τρόφιμα με μεγάλη βιολογική και θρεπτική αξία, αποφύγετε τα πρόχειρα σνακ και τα προϊόντα με πολλά λιπαρά.
• Φροντίστε για καλή ενυδάτωση τις μέρες πριν τον αγώνα . Η μετατροπή των υδατανθράκων σε γλυκογόνο γίνετε ποιο αποτελεσματικά όταν συνοδεύονται με την κατανάλωση νερού!
• Σταδιακά και μετά την τελευταία δυνατή προπόνηση, αρχίστε να τρωτέ σε μικρές ποσότητες , υψηλής ποιότητας υδατάνθρακες (π.χ., ζυμαρικά, πατάτες βραστές, ρύζι, κ.λπ.). Μην ξεχνάτε τα φρούτα, τα λαχανικά, καθώς και ορισμένες μικρές ποσότητες πρωτεϊνών .
• Να θυμάστε ότι οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εγκαταλείψουν το στομάχι . Ακόμη και αν καταναλώνονται πολύ πριν, τα τρόφιμα αυτά μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στο στομάχι και να προκαλέσουν νωθρότητα και ναυτία.
• Αποφύγετε τα πολύ αλμύρα γεύματα τα βράδια πριν τον αγώνα ,το αλάτι προκαλεί υπερδιέγερση του νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου, το αποτέλεσμα αυτού θα είναι ο κακός ύπνος με πολλά όνειρα και εφίδρωση !
• Περιορίστε τον καφέ τις ημέρες πριν τον αγώνα, αλλά και την μέρα αυτού, η υψηλή ποσότητα καφεΐνης προκαλεί μεγάλη αφυδάτωση.
• Αποφύγετε δύσπεπτες τροφές τις προηγούμενες αλλά και τη μέρα του αγώνα. Σαλάτες, όσπρια, κρέας, φρούτα με σπόρους (σύκα, φράουλες, παστέλι, ψωμί πολύσπορο )μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα, και ερεθισμό στο πεπτικό , πριν ,αλλά και κατά την διάρκεια αυτού .

Ξεκούρασης
• Αν συνηθίζετε να κάνετε μασάζ προγραμματίστε το, τουλάχιστον 4 με 5 ημέρες πριν από τον αγώνα. Αν δεν είναι δοκιμασμένο μην το κάνετε.
• Προσπαθήστε από αρκετές μέρες πριν να διαμορφώσετε έναν βιορυθμό κοντά στις ώρες του αγώνα ..αν δεν μπορείτε μέσα στην εβδομάδα λόγο υποχρεώσεων, προσπαθήστε ένα σαββατοκύριακο πριν τον αγώνα.
Πηγαίνοντας για ύπνο νωρίς την Παρασκευή το βράδυ, θα σας οδηγήσει σε ξύπνημα νωρίς το Σάββατο το πρωί. Αυτό θα σας επιτρέψει να μπείτε σ' ένα βιορυθμό, και θα σας διευκολύνει να ξυπνάτε νωρίς και την Κυριακή το πρωί..
• Μην αγχωθείτε αν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε σωστά την προηγούμενη του αγώνα. Να θυμάστε ότι η πιο σημαντική νύχτα για ύπνο ,αν ο αγώνας είναι την Κυριακή ,είναι της Παρασκευής. Προσπαθήστε γ' αυτήν. Αποφύγετε να σκέπτεστε συνέχεια τον αγώνα....

Ψυχολογίας
• Απομονώστε τις αγωνίες και τις ανησυχίες κατά την εβδομάδα πριν τον αγώνα,

πιστέψτε στον εαυτό σας και στην προετοιμασία που κάνατε και όλα θα πάνε καλά. Αναθεωρήστε απόψεις και βρείτε λάθη μόνο μετά τον αγώνα ,τις ημέρες πριν τον αγώνα ,μόνο αρνητικά μπορούν να σας επηρεάσουν.
• Να θυμάστε ότι είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε άγχος και ανησυχία πριν από ένα αγώνα. Ακόμη και οι πιο έμπειροι δρομείς έχουν τα ίδια συναισθήματα!
• Μείνετε μακριά από τους συναθλητές σας, οι οποίοι σκέπτονται υπερβολικά τον αγώνα και έχουν αρνητική ψυχολογία. Μην αφήσετε αυτά τα άτομα να σας επηρεάσουν.
• Σκεφτείτε την στρατηγική που θ' ακολουθήσετε και καθορίστε στόχους αρκετές μέρες και εβδομάδες πριν από τον αγώνα και όχι στις τελευταίες ώρες πριν απ' αυτόν. • Βάλτε ρεαλιστικούς στόχους σύμφωνα με τους χρόνους που έχετε πραγματοποιήσει στις προπονήσεις. Βάζοντας τους στόχους, καταστρώστε και την στρατηγική για να πραγματοποιηθούν. Ξεκινήστε τον αγώνα με σύνεση και υπομονή...να θυμάστε ότι οι καλύτερες επιδόσεις και πολλά απ' τα παγκόσμια ρεκόρ έχουν γίνει με το πρώτο μισό της κούρσας , αργότερο απ' το δεύτερο μισό.
• Μείνετε ψύχραιμοι σ' οποιοιδήποτε πρόβλημα προκύψει τις ημέρες πριν απ' αυτόν...και με ηρεμία προσπαθήστε να το λύσετε.. και να θυμάστε ότι όλοι οι αγώνες τελειώνουν στην γραμμή του τερματισμού .

Ενδυματολογική Προετοιμασία
Χρησιμοποιείστε είδη δοκιμασμένα παπούτσια. βαρύτερα απο 300 γρ για σας που είστε πάνω από 70 κιλά και ελαφρύτερα από 300 γρ. για σας που είστε κάτω 70 κιλά. Περίπου 100 κμ είναι αρκετά για πάρουν τα παπούτσια την μορφή του ποδιού σας.
Φορέστε ρούχα και εσώρουχα τα οποία έχουν δοκιμαστεί στις προπονήσεις, ρούχα και κάλτσες με άνεση , που προσφέρουν καλό αερισμό και δεν απορροφούν νερό και ιδρώτα.
Φροντίστε για τα ρούχα και τα παπούτσια τα οποία θα φορέσετε μετά τον αγώνα.
Σκεφτείτε αντίστοιχα με τις καιρικές συνθήκες. (καπέλο - γυαλιά - αδιάβροχο )
Για σας που έχετε ερεθισμούς ανάμεσα στα πόδια στο στήθος και στις μασχάλες ,προνοήστε ..βάλτε βαζελίνη στα σημεία τριβής.


Διατροφικές συμβουλές λίγες ώρες πριν τον αγώνα
Ακολουθείστε το ίδιο πρωινό, που συνήθως τρώγατε πριν τις προπονήσεις σας , ότι διαφορετικό μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στο στομάχι σας.
Φροντίστε το πρωινό να αποτελείτε από τροφές με χαμηλό ή μέτριο γλυκαινεμικό δείκτη( βραδείας αποδέσμευσης ) π. χ φρυγανιές, τοστ, δημητριακά, μπανάνες.
Αποφύγετε οποιαδήποτε ποσότητα υδατανθράκων στο διάστημα μιας ώρας πριν εώς και 10 λεπτά πριν τον αγώνα, μια λάθος εκτίμηση η λάθος πρόσληψη των υδατανθράκων αυτών σ' αυτό το διάστημα, αυξάνει την έκκριση ινσουλίνης ( η ινσουλίνη βοήθα στην κατανομή της γλυκόζης στους περιφερειακούς ιστούς, αλλά ταυτόχρονα εμποδίζει την κινητοποίηση του υπατικού γλυκογόνου, αν εμφανιστεί κατά την διάρκεια της άσκησης και δημιουργείτε υπογλυκαιμία, μ' αποτέλεσμα την αιφνίδια αίσθηση κούρασης ) .
Λαμβάνετε ενεργειακά τζελ και οτιδήποτε άλλο που έχει μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων μόνο 5 λεπτά πριν την εκκίνηση ,και κατά την διάρκεια του αγώνα. Προσοχή!! τα τζελ να συνδυάζονται μόνο με την κατάλληλη ποσότητα νερού που αναγράφετε στο τζελ. Προσπαθήστε για όσο πιο αραιό διάλειμμα, το οποίο θα απορροφηθεί καλύτερα και αποφευχθούν στομαχικές διαταραχές!
Χρησιμοποιείστε ενεργειακά τζελ ενέργειας στην διάρκεια του αγώνα ανά τακτά χρονικά διαστήματα , πάντα σε συνδυασμό με νερό!
Προνοήστε ! Ποιείτε υγρά και τζελ πριν διψάσετε και φάτε πριν να πεινάσετε !
Να θυμάστε...το σύστημα άνθρωπος - κίνηση παρομοιάζετε μ' ένα αυτοκίνητο που αν δεν του βάλεις βενζίνη δεν θα κινηθεί !




Αγωνιστικά
Ακολουθήστε το προσωπικό σας ρυθμό ...!
Ελέγχετε τα περάσματα σας ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Ξεκινήστε ήρεμα σύμφωνα με τον προγραμματισμό σας , έχοντας σύνεση και υπομονή.
Η κούραση στον μαραθώνιο είναι νευρομυική και φανερώνετε μετά τα 30 χιλιόμετρα...οποιαδήποτε άλλη αίσθηση (καρδιοαναπνευστική) πέρα απ' αυτήν και πρόωρα στην αρχή του αγώνα , είναι ικανή να σας βγάλει εκτός στόχων και τερματισμού.
Σε περίπτωση που σας έρθει ανάγκη για τουαλέτα...μην διστάσετε να πατέ το συντομότερο δυνατό... η οποιαδήποτε καθυστέρηση θα σας προκαλέσει μεγαλύτερο πρόβλημα... αλλά και περισσότερο χαμένο χρόνο !
Περάστε το συντομότερο δυνατό από στους σταθμούς τροφοδοσίας.. το ολοκληρωτικό σταμάτημα , δημιουργεί πτώση της πίεσης και δυσάρεστες συνέπειες για την συνέχεια του αγώνα



Αγώνας είναι ο κόπος της προετοιμασίας στην προπόνηση , αγώνας είναι να προσπαθείς, μέχρι τέλους!!

Ταινία αφιερωμένη στη ζωή του Κύπριου δρομέα Στέλιου Κυριακίδη από τη Disney

Μια ταινία αφιερωμένη στη ζωή του θρυλικού Κύπριου δρομέα Στέλιου Κυριακίδη, βρίσκεται αυτή την περίοδο στα σκαριά από την Disney, φήμες για τον ηθοποιό που θα υποδυθεί τον αθλητή να θέλουν ως επικρατέστερο τον Tom Hiddleston.  



 Ο ηθοποιός, που γνωρίσαμε κυρίως μέσα από την ταινία «Thor», κρίνεται ως ο πλέον κατάλληλος για το ρόλο αυτό, καθώς έχει σπουδάσει Κλασικές σπουδές, ενώ έχει επιδείξει πολλές φορές τις γνώσεις του στα Ελληνικά κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων του.  



 Το έργο για τον Στέλιο Κυριακίδη έγραψε ο Bill Wheeler και αναμένεται να εστιάσει σε μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του μαραθωνοδρόμου, που έγραψε ιστορία με τη νίκη του στη Βοστώνη, το 1946. 


Ήταν ο πρώτος αθλητής εκτός Αμερικής που νίκησε στο Μαραθώνιο της Βοστώνης και ο πρώτος που χρησιμοποίησε χρονομετρητή χειρός. Κανείς δεν θα ξεχάσει όμως τον Στέλιο Κυριακίδη, κυρίως για το σκοπό για τον οποίο έτρεξε. «Ήρθα να τρέξω για επτά εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες και θα τρέξω!» είχε πει, αποφασισμένος να αναπτερώσει το ηθικό των Ελλήνων, που εκείνη την εποχή δεινοπαθούσαν από τη γερμανική κατοχή. «Πώς θα μπορούσα να κερδίσω ποτέ έναν τέτοιο αθλητή;
Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για μια ολόκληρη πατρίδα» είχε παραδεχθεί τότε και ο ηττημένος Johnny Kelley


Η πίστη στον Ελληνισμό, ήταν που έδωσε… φτερά στο μαραθωνοδρόμο. Ήταν αδύναμος και υποσιτισμένος λόγω της Κατοχής, είχε να τρέξει πέντε χρόνια, ήταν όμως αμετάκλητος. Πούλησε προσωπικά αντικείμενα, προσπάθησε να βρει διάφορες άλλες πηγές εσόδων και τελικά κατάφερε να αποκτήσει το πολυπόθητο εισιτήριο για Αμερική.   Φθάνοντας στον προορισμό του και στο χώρο διεξαγωγής του αγώνα, οι γιατροί που τον εξέτασαν προσπάθησαν να τον αποθαρρύνουν, καθώς έκριναν ότι η φυσική του κατάσταση δεν του επέτρεπε να συμμετάσχει. Ο Κυριακίδης όμως, ο αθλητής με τα κοκαλιάρικα πόδια αλλά με το μεγαλείο ψυχής, έδειξε σθένος και πείσμα. Επιθυμούσε διακαώς να συμμετάσχει, έτσι υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση ότι παίρνει ο ίδιος την ευθύνη για τον εαυτό του.   Ο Έλληνας μαραθωνοδρόμος έτρεξε με τη γνωστή του τακτική. Ξεκίνησε με έναν χαλαρό βηματισμό, κρατώντας έτσι δυνάμεις για μετά και επιτάχυνε λίγο μετά τη μέση της διαδρομής. Ένας ηλικιωμένος μετανάστης που έτρεχε κοντά του, του έδινε κουράγιο ώστε να συνεχίσει μέχρι τα τελευταία χιλιόμετρα, φωνάζοντάς του «για την Ελλάδα Στέλιο μου! Για τα παιδιά σου!». 

Αντλώντας δύναμη από τον κόσμο γύρω του και τις γεμάτες αδρεναλίνη λέξεις, σέρνεται μέχρι το τέρμα, εξαντλημένος, αλλά με το κεφάλι ψηλά. Φωνάζοντας «Για την Ελλάδα» περνάει την κορδέλα του τερματισμού, που από μακριά έμοιαζε ως ο μεγαλύτερος Γολγοθάς που χρειάστηκε ποτέ ν’ «ανέβει» στη ζωή του. Ο χρόνος του, 2.29.27, αποτέλεσε τον καλύτερο χρόνο στην Ευρώπη και για τα επόμενα 22 χρόνια, τον καλύτερο στην Ελλάδα.   Η νίκη του προκάλεσε μεγάλη αίσθηση ανά το παγκόσμιο, ενώ οι Αμερικανοί έσπευσαν να του προσφέρουν χρήματα για να γίνει επαγγελματίας αθλητής, του πρότειναν να μείνει στις ΗΠΑ, ενώ του έκαναν προτάσεις για να γίνει ηθοποιός του Χόλιγουντ. Ο ίδιος όμως απάντησε σε όλες τις ελκυστικές προτάσεις που του έγιναν, αφήνοντας άφωνο ακόμη και τον τότε πρόεδρο της Αμερικής, Harry S. Truman, «για μένα δεν θέλω τίποτα. Μόνο για την Ελλάδα βοήθεια».   Έτσι κι έκανε. Έμεινε στην Αμερική μέχρι να συγκεντρώσει ένα σεβαστό ποσό για τους συμπατριώτες του κι ένα μήνα μετά, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου τον υποδέχθηκαν με τιμές ήρωα. Η νίκη του είχε συγκινήσει τους Αμερικάνους και τους ομογενείς, οι οποίοι με τις εισφορές τους κατάφεραν να συγκεντρώσουν το τεράστιο για την τότε εποχή ποσό των 250.000 δολαρίων, ενώ έστειλαν δύο πλοία με ρουχισμό, τρόφιμα και άλλα είδη λίγους μήνες μετά, στην Ελλάδα. Το «πακέτο Κυριακίδη» όπως ονομάστηκε, όπλισε τους Έλληνες με αισιοδοξία για τα επόμενα χρόνια. Η Ακρόπολη, που φωταγωγήθηκε προς τιμήν του για πρώτη φορά μετά την Κατοχή, ήταν το σύμβολο της πνευματικής, ηθικής ανάτασης του Ελληνισμού. Η ζωή του στην Κύπρο και την Ελλάδα Γιος των αγροτών Γιάννη και Ελένης Κυριακίδη, ο Κυριακίδης λάτρευε να τρέχει από μικρό παιδί. Με την παραμικρή αφορμή πήγαινε με τα πόδια στο απέναντι χωριό που απείχε 15 με 20 χιλιόμετρα. Έβγαλε το Γυμνάσιο στην Πάφο κι από την εφηβική του ηλικία άρχισε να παίρνει μέρος σε αγροτικούς αγώνες εκπροσωπώντας το χωριό του. Το 1930 γράφτηκε στον Γυμναστικό Σύλλογο Ολύμπια Λεμεσού τον οποίο δεν εγκατέλειψε, μέχρι και το τέλος της αθλητικής του σταδιοδρομίας (παρόλο που αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα). Για ένα διάστημα εργάστηκε ως υπάλληλος του Δήμου Λεμεσού.   Το 1934 μετακόμισε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου από το 1936 εργάστηκε ως εισπράκτορας της Δ.Ε.Η., χωρίς να εγκαταλείψει τον αθλητισμό. Διακρίθηκε αρκετές φορές στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια με την εθνική ομάδα, ενώ κατέρριψε την πανελλήνια επίδοση του Σπύρου Λούη στον Μαραθώνιο (επίδοση τεσσάρων περίπου δεκαετιών). Ο Λούης φέρεται να τον υποδέχθηκε στο σπίτι του στο Μαρούσι λέγοντάς του: «Παιδί μου Στέλιο, να τρέχεις πάντα, γιατί εμείς οι Έλληνες γεννηθήκαμε για να τρέχουμε. Μόνο έτσι καταφέραμε να ζήσουμε τόσους αιώνες».   Το 1941, μετά την είσοδο ναζιστικών γερμανικών δυνάμεων στην Αθήνα παντρεύτηκε την Ιφιγένεια με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Για τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, ο ίδιος δήλωσε πως το γαμήλιο δώρο του ήταν ένα ψωμί (κι αυτό μισό). Το 1943 στο Χαλάνδρι, συνελήφθη από Γερμανούς με άλλα 49 άτομα (τα οποία εκτελέστηκαν) εξαιτίας ενός φόνου Γερμανού στρατιώτη. Ο Γερμανός αξιωματικός υπηρεσίας ήταν μαραθωνοδρόμος και τον άφησε ελεύθερο, όταν βρήκε στο πορτοφόλι του την ταυτότητά του και την κάρτα διαπίστευσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936 στο Βερολίνο. Ο γιος του Δημήτρης Κυριακίδης ανέφερε: «Μια άλλη φορά, όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στο σπίτι μας, βρήκαν ένα άλμπουμ με φωτογραφίες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Στην πρώτη σελίδα ήταν ο Χίτλερ.“Χάιλ Χίτλερ!” είπαν και εξαφανίστηκαν. Έτσι δόθηκε εντολή να μην πηγαίνει κανείς στο σπίτι του Κυριακίδη. Από τότε ο πατέρας μου έκρυβε στο υπόγειό μας τους συμμάχους που έπεφταν με τα αλεξίπτωτα και έφευγαν αργότερα στην Αίγυπτο».   Το 1946, μετά τη λήξη της γερμανικής Κατοχής το 1944 και του Εμφυλίου Πολέμου, ο Κυριακίδης αποφάσισε να συμμετάσχει στον 50ο Διεθνή Μαραθώνιο της Βοστόνης στις Η.Π.Α.. Μετά από αρκετές δυσκολίες κατάφερε να αγωνιστεί και να νικήσει, ευαισθητοποιώντας Αμερικανούς και Έλληνες ομογενείς, στέλνοντας έτσι οικονομική βοήθεια και είδη πρώτης ανάγκης στην Ελλάδα που μαστιζόταν από φτώχεια κι ανέχεια.   Μέχρι το τέλος της ζωής του, αφιερώθηκε στον αθλητισμό (προπονητής, διοικητικός παράγοντας), σε φιλανθρωπικά έργα, στον προσκοπισμό ενώ προέτρεπε τα παιδιά να στραφούν στον αθλητισμό, δημιουργώντας το γυμναστήριο «Αθλητικός Όμιλος Φιλοθέης».   Ο Στέλιος Κυριακίδης «έφυγε» στις 10 Δεκεμβρίου του 1987, στη Αθήνα και τάφηκε στον Πύργο Κορινθίας, όπου είχε το εξοχικό του. -

Η σωστή αναπνοή βελτιώνει τις επιδόσεις στο τρέξιμο.

-Αναπνέουμε από το στόμα
Χρησιμοποιώντας το στόμα – κι όχι τη μύτη- για να πάρουμε ανάσες, επιτρέπουμε σε μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου να εισρεύσει στον οργανισμό μας και αντίστοιχα μεγαλύτερη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα να απελευθερωθεί. Αν αναπνέουμε από τη μύτη καθώς τρέχουμε, οι μύες του προσώπου τεντώνονται και το σαγόνι σφίγγει, σε αντίθεση με τις ανάσες από το στόμα που χαλαρώνουν τους μυς του προσώπου και μας χαρίζουν περισσότερη ηρεμία. Αν παρ’ όλα αυτά αισθανόμαστε λαχάνιασμα, μπορούμε να μειώσουμε λίγο την ταχύτητά μας.
-Χρησιμοποιούμε την κοιλιά μας
Πρέπει να αναπνέουμε από την κοιλιά ή το διάφραγμα, όχι από το στήθος. Μπορούμε να κάνουμε εξάσκηση σε αυτό με τον εξής τρόπο: ξαπλώνουμε ανάσκελα και παρακολουθούμε το στομάχι μας καθώς αναπνέουμε. Αν αναπνέουμε σωστά, αυτό θα ανεβοκατεβαίνει με κάθε ανάσα, ενώ το στήθος μας θα παραμένει σταθερό. Κάτι ανάλογο πρέπει να εφαρμόζουμε και όταν πηγαίνουμε για τρέξιμο.
-Παίρνουμε μικρές και «ρηχές» ανάσες
Ο γενικότερος κανόνας λέει ότι οι μεγάλες και βαθιές αναπνοές μας δυσκολεύουν στο να καλύπτουμε μεγάλες αποστάσεις, γι’ αυτό και καλό είναι να τις αποφεύγουμε. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις, όπως όταν βρισκόμαστε σε απότομο και επικλινές έδαφος π.χ. ένα λόφο και καταβάλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια. Τότε, αν νιώσουμε ότι δυσκολευόμαστε να αναπνεύσουμε, μία (ή και περισσότερες) βαθιές ανάσες θα μας φέρουν ξανά σε ισορροπία.
-Αναπνέουμε ρυθμικά
Το βασικό που πρέπει να εφαρμόζουμε στις αναπνοές μας, είναι ο ρυθμός. Τι σημαίνει αυτό; Ανεξαρτήτως του πόσο γρήγορα κινούμαστε, πρέπει να κάνουμε τις εισπνοές και τις εκπνοές μας διατηρώντας ένα σταθερό μέτρο. Αν καθώς τρέχουμε, ξεκινήσουμε να μετράμε τα βήματά μας, τότε θα βρούμε αρχικά το φυσιολογικό ρυθμό μας. Μερικοί δρομείς κάνουν εισπνοή για 2 βήματα και εκπνοή για άλλα δύο, ενώ άλλοι μπορεί να κάνουν 3 βήματα μέχρι την επόμενη ανάσα. Βρείτε λοιπόν τον δικό σας ρυθμό και ξεκινήστε.
-Ακούμε την αναπνοή μας
Ίσως ακούγεται περίεργο, αλλά τον έλεγχο της αναπνοής μας μπορούμε να τον αποκτήσουμε με τα αυτιά μας! Αν ακούμε τον εαυτό μας να αναπνέει βαριά ενώ τρέχει με χαμηλή ή μέτρια ταχύτητα, σημαίνει ότι τρέχουμε γρηγορότερα από αυτό που μπορούμε να αντέξουμε.
Τι δεν πρέπει να ξεχνάμε;
Η σωστή αναπνοή είναι βασική για να μειώσουμε το στρες και να αναπτύξουμε την αντοχή μας, γι’ αυτό και πρέπει όλο και περισσότεροι να της δώσουμε τη σημασία που πρέπει, έτσι ώστε να παραμείνουμε σε φόρμα και υγιείς για μεγαλύτερο διάστημα. Αν στην αρχή δείχνει δυσκολότερο απ’ ό,τι περιμέναμε, ειδικά σε όσους προσπαθούν ακόμη να συντονίσουν τα βήματά τους με τις ανάσες τους, απλώς χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση. Εφαρμόζοντας τις σωστές τεχνικές αναπνοής καθώς τρέχετε, θα καταφέρετε να διατηρήσετε περισσότερο την ενέργειά σας και να αφήσετε τους άλλους… πίσω.